Wakker worden om 4, 5 of 6 uur en niet meer in slaap
kunnen komen. Geen specifieke zaken die er door je hoofd spelen zodat je
geen idee hebt wat er je uit de slaap houdt. Geen aanknopingspunt, alleen
open ogen.
Ja, als je goed voelt wat je oprechte neiging zou zijn
als je niet wist dat het normaal was te slapen om deze tijd, dan zou je
weten dat je uit bed zou willen stappen en dit , dat of dat doen. Soms zelfs wil je eigenlijk voordat je's avonds naar bed toe
gaat het liefst meteen aan het ontbijt beginnen, zodat je meteen verder
kunt met je bezigheden. Het betreft dan ego-referenties
naturlijk waarvan je diep van binnen bang bent geen kans te zullen zien ze
te realiseren.
Je onderbewuste staat je niet toe je te laten overmannen
door de slaap.
Er zijn hier twee oorzaken die elkaar als in een
vicieuze cirkel versterken:
1) de fictie dat de ego-referenties vitaal zijn voor het voortbestaan,
lijdt tot een zeer verhoogde spanning omtrent de al dan niet bestaande of
creeerbare mogelijkheid eraan te kunnen voldoen.
2) twijfel aan het zelf. De basis waarop zich een
substituut ego met
de ego-referenties ontwikkelt, is die van een gebrek aan (natuurlijke)
eigenwaarde. De persoon wordt voortdurend belaagd door diep, diep
ingeworteld gebrek aan zelfvertrouwen , wat resulteert in continue faalangst. Faalangst de ego-referenties niet te kunnen vervullen en aldus
geen "eigenwaarde"
te kunnen verdienen.