De persoon die het niet is gegeven een natuurlijk gevoel van achting voor zichzelf te ontwikkelen, stelt zichzelf afhankelijk van allerlei voorwaarden en normen waaraan hij zich zelf, zijn bestaan herkent. Deze  voorwaarden en normen vertegenwoordigen voor hem wat in zijn jongste tijd zijn moeder (opvoeder) had moeten zijn: een spiegel waarin hij zijn eigen kwaliteit of gebrek aan kwaliteit kan aflezen. Waar de baby en kleuter afhankelijk is van een ander persoon , de moeder, voor de informatie over zich zelf, is de psycho-emotioneel gestoorde mens afhankelijk van het al of niet slagen in het vervullen van de ego referenties. Zijn gevoel van eigenwaarde is evenredig afhankelijk van de mate waarin hij er al of niet in slaagt de ego-referenties te vervullen.

Hij is zelf degene die zich van zijn goede gevoel kan verzekeren als hij er maar hard genoeg voor werkt. Als hij de omstandigheden maar dusdanig onder controle heeft dat deze hem het mogelijk maken om zijn ego-referenties te vervullen. Het werken aan het controleren en beheersen van de omstandigheden is "het werken aan de voorwaarden tot de ego-referenties" en neemt een grote plaats in in het leven van onze persoon.

Het niet in staat zijn de ego-referenties op een positieve manier ten uitvoer te brengen of erger nog, het afgesneden worden van de situatie om aan de ego-referenties of de voorwaarden ertoe te werken, leidt tot een volledig verlies van het (schijn-)zelf. Het is alsof de ruggegraat, die de mens overeind houdt, ontbreekt . De mens wordt tot een pudding (depressie).

De ego-referenties zijn dus te vergelijken met de ruggegraat van een mens en vormen een vitaal bestanddeel van het zijn.

Ego-referenties zijn dus voorwaarden en normen waarvan de persoon zich afhankelijk stelt voor de ervaring van een gevoel van eigenwaarde. Het zijn in wezen wegen om zijn verborgen doelen te realiseren.

Ego-referenties verschijnen in allerlei vormen en in een oneindig aantal aangezien zij afhankelijk zijn van het individu en van zijn omstandigheden.  Zij zijn dus net zo individueel als het individu. Zij varieren van beroepsmatige prestaties  tot emotionele afhankelijkheid in abusive* relationships. Van opvoedingsdoeleinden tot geld- en machtjacht.  Je zou kunnen stellen dat de maatschappij zoals hij is gevormd vele van deze ego-referenties honoreert met een plaats (sic!).

De afhankelijk van het psycho-emotioneel Ego is zo primair dat het Echt -Eigenlijk-Ik wordt overschaduwd of verdrongen.  Behalve dat een persoon in dat geval geen toegang meer heeft tot zijn Echte Eigenlijke Ik wordt hij door de eenzijdige  focus op zijn doel BLIND EN DOOF voor zijn omgeving. Het gevolg hiervan is een scheefgetrokken beeld van de werkelijkheid en een isolatie van andere mensen.
Verkeerde beoordeling van zaken, wrok en haatgevoelens worden leidraad in deze levens.

Hindernissen op de weg van de realisatie van de ego-referenties leiden tot irritatie, woede, depressie.

Vaste gezellen van ego-referenties zijn:  minderwaardigheidscomplex faalangst en dwanggedrag, problemen voor anderen