Waar de moeder in gebreke blijft een
positieve spiegeling af te geven aan het kind raakt het kind beladen met
negatief zelfgevoel. In eerste instantie wordt dit negatief zelfgevoel te
weeg gebracht door het onthouden van liefde en respect voor het kind door
de moeder. In tweede instantie staat dit negatief zelfgevoel ook het kind
ook weer in de weg de zozeer
begeerde en noodzakelijke liefde van de moeder te verwerven.
Derhalve zal het conclusies ontwerpen en strategieeen ontwikkelen om die
liefde alsnog te proberen te krijgen.
Het is aan deze conclusies en strategieen
dat het kind zich zelf zal gaan relateren en later herkennen. Het al dan
niet slagen in het voldoen aan de ego-referenties verwordt tot een
verslaving of obsessie waarbij de persoon volledig aan zijn Echte
Eigenlijke IK voorbij gaat. Geen weet heeft van wie en wat hij eigenlijk
is; hij is niet verbonden met zijn eigen wortels.
Omdat hij die wortels niet heeft! Het is
een misvatting te denken dat het een kwestie is van eeh verschuiving van
de ene manier van zijn naar de andere. Nee, deze vergroeing heeft tot
resultaat dat de gehele tuin van verworvenheden moet worden gewied,
er nieuwe plantjes moeten worden gezaaid, welke met liefde en toewijding dienen te worden verzorgd. Ondertussen moet met hand en tand het opkomende
oude sterke gewas worden vernietigd en uitgeroeid.
Tot zover de vergelijking. De enige manier
om het oude gewas uit te roeien is een voortdurend bewustzijn (awareness)
van de oude strategieen en neigingen. Niet proberen ze te vermijden maar
juist ze te versterken en te zien waar je mee bezig bent.
Een kunstmatig gecreerd gevoel van eigenwaarde resulteert in slavernij
van het vervullen van de ego-referenties. Het vervullen van die
ego-referenties is afhankelijk van vele voorwaarden welke dan ook van
primair belang worden om gerealiseerd te worden en te blijven. Controle
op de processen des levens is van (schijnbaar) levensbelang. Alle
beslissingen zijn gericht op het tot stand brengen en houden van de
voorwaarden tot de ego-referenties en het werken aan de ego-referenties.
Je bent volledig afhankelijk van je bezigheden voor je zelf ervaring. Je
hebt de overtuiging dat je alleen BENT voor zo ver je je ego-referenties
hebt gerealiseerd of tenminste daaraan aan het werk bent.
Je identificeert je volledig met de functies of doelen die je
nastreeft! Kortom je bent slaaf, geen meester van je bestaan.