|
Als we in dit werk spreken over strategie-vorming dan bedoelen we daarmee het ontwerpen van een plan om alsnog te krijgen wat we in eerste instantie hebben moeten ontberen of als dat niet mocht lukken iets wat daarvan de plaats inneemt, zo dat het gat wat ontstaan toch zo goed mogelijk gevuld wordt. Wij spreken hier over het respect en de liefde van de moeder voor het kind. Als blijkt dat het kind de broodnodige liefde niet onvoorwaardelijk ontvangt dan is het eerste wat het kind doet proberen wanneer hij het ev, wel krijgt en wanneer niet. Daaraan verbindt hij de conclusie dat hij het wel met liefde gehonoreerde gedrag beter vaker, en het niet met liefde gehonoreerde gedrag beter minder vaak of helemaal niet aan de dag kan leggen. Als deze situatie bij herhaling optreedt dan internaliseert het kind deze conclusies en kan men van een strategie-vorming spreken. Zij nog opgemerkt dat het voor een kind moeilijk is onderscheid te maken tussen liefde en aandacht en dat het voor een kind een veel positievere ervaring is om aandacht te ontvangen dan om genegeerd te worden, OOK AL IS DIE AANDACHT NEGATIEF. Als blijkt dat er van een moeder moeilijk tot niet liefde te ontvangen valt dan is er altijd wel een manier om die door aandacht te vervangen. Aandacht wordt dus vaak compensatie voor liefde en dit patroon wordt later voortgezet. |
This text is copyright 1999 by Annette Vogels |