Het wordt pas goed ingewikkeld en onaangenaam als de ego-referenties onderling conflicteren. Dat resulteert in een botsen van zenuwstromen door het gehele lichaam en dat is goed te voelen in de vorm van een "zinderen". Het voelt alsof het gehele zenuwnet onder hoogspanning staat. In wezen is dit ook zo en de impulsen stromen tegen elkaar in. Een onontwarbare knoop ontstaat er, waavan in het denklichaam weinig afspiegeling is te ontwaren. Met andere woorden: er zijn geen bewuste beelden of gedachten die een aanknopingspunt kunnen bieden voor wat er gaande is. Deze situatie laat niet na te resulteren in volledige slapeloosheid. Het is een uiterste staat van alarm want het lichaam KAN NIET MAAR MOET kiezen voor een van de twee (of meerdere) ego-referenties. Immers het voortbestaan, de ruggegraat is er mee gemoeid. Er is dus paniek die voortkomt uit doodsangst.

Therapie:

Het is van het grootste belang volledige eerlijkheid te betrachten in het onderzoeken van welke van elke enkele opkomende gedachte in staat blijkt te zijn heftige emoties los te maken. Vervolgens dienen die emoties volkomen doorleefd te worden om ze op te branden. tenslotte wordt er een nieuwe beslissing genomen ten aanzien van deze ego-referentie. Dit is de enige manier om helderheid te krijgen in deze wrwinkel van tegenstrijdige of elkaar bijtende boodschappen.

Het voornaamste van de nieuwe beslissing is telkens weer de bewustwording dat elke ego- referentie ABUSIEVELIJK IS GEKOPPELD aan het gevoel "er te mogen zijn". Er dient telkens weer en bewust voor elke aparte onderkende ego referentie een proces in gang te worden gezet van ONTKOPPELING van het gevoel van eigenwaarde van de vervulling van de ego- referentie.