Over het "tegen de gevestigde orde"zijn

Een jongen heeft een autoritaire vader die hem geen greintje eigenwaarde toestaat.  Hij besluit dat hij, eenmaal op eigen benen, geen  gezag meer zal pikken of zijn naam zal zijn naam niet meer zijn. Onbewust heeft hij zijn eigenwaarde gekoppeld aan het telkens weer  bereiken van dit doel en dit brengt hem steeds in situaties waarin hij de kous op de kop krijgt nadat hij tegen het gezag aangeschopt heeft.

Hij is niet in staat in de samenleving een plaats te vinden en ook niet in staat zijn eigenwaarde te ervaren want zijn avonturen pakken steeds negatief uit. Het is nl niet zo, dat hij oprecht de waarde van het gezag in twijfel trekt en er vraagtekens bij zet met de bedoeling de maatschappij een betere structuur te geven. Nee, het is slechts een psycho-emotioneel patroon wat hij geinternaliseerd heeft en waarlangs hij zich zelf ervaart.

This text is copyright 1999 by Annette Vogels